Een vrouwencirkel in een kleine groep in de vorm van een cacaoceremonie, met open sharing, meditatie, journaling... Vanuit benieuwdheid en lichtheid weer de verbinding maken met je zachte, prachtige, stralende kern, die er altijd is, wat er ook gebeurt.
Read MoreDat doe je niet elke dag, een 'in memoriam' schrijven over je moeder… Een spiritueel tijdschrift had me gevraagd om een stukje over haar te schrijven. Ze zou de eerste vrouwelijke geestelijk leraar zijn die in deze rubriek voorbij zou komen, vertelde de hoofdredacteur: het waren toch meestal mannen
Read MoreVanaf dat ik wist dat mijn moeder alzheimer had was ik afscheid aan het nemen, me ervan bewust dat ik haar aan het verliezen was. Een afscheid uitgesmeerd over jaren. Maar was er ook één moment dat ik definitief afscheid nam?
Read MoreDe scherpte die bij haar karakter hoorde werd door de ziekte uitvergroot. Ze was altijd al recht voor zijn raap. Een liefhebber van de waarheid. Mijn favoriete, meest typerende uitspraak van haar van de afgelopen jaren was dan ook ‘de werkelijkheid van de werkelijkheid’. Ze kon er niet tegen als mensen om dingen heen draaiden of een masker opzetten en een rol speelden
Read More‘Ik ben bang’, zegt mijn moeder als we over straat wandelen. ‘Oh echt, wat is er aan de hand?’, vraag ik om haar gerust te stellen, terwijl ik natuurlijk allang weet waar dit over gaat. ‘Ja, stel je voor dat ik hem niet meer vind. Of dat hij weg is.’
Read More‘Heel erg leuk’, zegt mijn moeder enthousiast tegen de serveerster. Aarzelend en een beetje geschokt kijkt ze mijn moeder aan. Wat moet ze hier nou op zeggen?
Read MoreOm de paar minuten vraagt mijn moeder waar Hans is. ‘Hij is in zijn werkkamer aan het schrijven’, antwoord ik. ‘Hij komt zo weer.’ ‘Ja, dat zeggen ze allemaal’, reageert ze geagiteerd.
Read MoreDat is waar. Zomaar wat zeggen omdat het moet, zo is mijn moeder niet.
Read MoreNa lange tijd is mijn moeder eindelijk weer aan het tekenen. Ze tekende elke dag de meest prachtige mandala’s en bizarre poppetjes, maar ineens was ze ermee gestopt
Read MoreAls ik het station uit kom zie ik ze al van verre aan komen lopen, onmiskenbaar mijn ouders: Mijn moeder schuifelend aan de arm van mijn vader, haar steun en toeverlaat. Als altijd zijn ze hartstochtelijk aan het communiceren.
Read More‘Er hangt iets bijzonders in de lucht’, zei ze. ‘Alsof er iets is opengeklapt wat steeds dicht is geweest. Iedereen is ineens aan het praten. Omdat het nu eenmaal zo is met die kleine rotbeestjes (oftewel corona). Mensen zitten niet meer aan elkaar en praten meer.’
Read MoreHij werd verwelkomd als iemand die iets kwam halen, maar hij kwam iets brengen! Zo gaan we dus om met wat ‘vreemd’ is. Zo gaan we dus om met wat weerloos is. Het westerse gevoel van superioriteit is zo sterk dat we zijn vergeten wat werkelijk van waarde is.
Read MoreHet was zo vanzelfsprekend dat het zelfs niet werd benoemd. In de berichtgeving van school, vanuit de overheid, vanuit de thuisfronten zelf: het uitgangspunt was dat we dit er wel even bij doen. Net zoals altijd dus eigenlijk…
Read MoreAls je afstand houdt dan kies je voor angst, en als je lekker je eigen gang gaat en daarmee anderen in gevaar brengt (en dus voor angst zorgt) dan kies je voor liefde???
Read MoreLaten mensen nu hun ware gezicht zien en waren ze altijd stiekem al samenzweringsdenkers, of zijn ze het geworden in deze turbulente tijd? In elk geval lijkt het uur van de waarheid te zijn aangebroken en wordt zichtbaar hoe mensen in onzekere tijden reageren.
Read MoreIneens is er een leven voor corona en een leven na corona. Onze wereld zal nooit meer hetzelfde zijn als vroeger. En ondertussen is iedereen nog steeds dezelfde, ben ik nog steeds dezelfde, zijn we misschien wel meer onszelf dan ooit.
Read MoreMijn moeder zei steeds (als we weer voor de zoveelste keer hadden uitgelegd wat corona is): ‘Wat gaat het toch allemaal snel ineens.’ En: ‘Ja, dan gaat het alleen nog maar om wat er echt toe doet.’
Read MoreEen wereld gebouwd op het laten draaien en groeien van de economie is instabiel. Hoe reageren we als de luchtbel barst? Met paniek of met een call for peace?
Read More‘Nee, dat geloof ik niet hoor, dat ik doodga’. Ze ontkent vaak dat ze ziek is en vindt het vervelend als we erover praten. ‘Maar ik ben er wel mee bezig’, zei ik tegen mijn moeder, ‘ik ben voortdurend afscheid van je aan het nemen.’ ‘Ik ook’, vulde mijn vader aan.
Read More
