Het was zo vanzelfsprekend dat het zelfs niet werd benoemd. In de berichtgeving van school, vanuit de overheid, vanuit de thuisfronten zelf: het uitgangspunt was dat we dit er wel even bij doen. Net zoals altijd dus eigenlijk…
Read More
We moeten twintig minuten op de dokter wachten en op de terugweg heb ik weer haast, nu vanwege de parkeermeter. Maar in plaats van door te lopen gaat Eva op zoek naar haar lieveheersbeestje. ‘Slow down’, denk ik en ik zoek met haar mee.
Read More
Op de momenten dat ik overweldigd word door de lelijkheid die we met elkaar hebben gecreëerd, schaam ik me om mens te zijn, en voel ik me schuldig dat ik bijdraag aan de vernietiging van de aarde doordat ik mens ben.
Read More
Het is zo tegenstrijdig. Het ego blijft maar de wortel voorhouden van verlichting in de toekomst. Van een ideale werkelijkheid zonder stress of moeilijkheden. Terwijl verlichting juist all-inclusive in het nu is.
Read More
Dit keer won het onrecht niet. In die zin was deze ervaring zelfs helend. Ik hoefde mezelf niet te bewijzen. Dat ik zuivere intenties had bewees zichzelf doordat Moussa terugkeerde.
Read More
Op donderdag 21 juni vond mijn zoon Chadim zijn vader Moussa dood in bed, in zijn huis in Amsterdam Bos en Lommer. Moussa was in zijn slaap overleden, waarschijnlijk een hartstilstand. Vanaf dat moment zaten we in een onwerkelijke werkelijkheid waarin alles week voor wat het belangrijkste was.
Read More
Wat is er nou werkelijk belangrijk, als je leven ook zo voorbij kan zijn?
Read More
...Er moet veel en het gaat maar door. En dan is er - on top of it - die rare foute stem op de achtergrond die zegt dat er iets mis is. Dat ik eigenlijk iets anders had moeten zeggen, of dat ik eigenlijk nu iets anders zou moeten doen en dat ik daardoor nu niet in vrede kan zijn...
Read More